Gods Koninkrijk breekt door in de duisternis

"Iedere keer dat we onderwijs van Christus zien, horen of op welke manier dan ook meekrijgen, worden we uit een duister gebied van ons leven getrokken naar Zijn licht en waarheid, naar Zijn heerlijk Koninkrijk. Hij nodigt ons uit met Hem te wandelen, van Hem te leren en in Hem de genezing, liefde, vreugde en vrede te vinden die onze ziel zo wanhopig hard nodig heeft. " Kate McCord in In het land van de Blauwe Boerka's

Dit boek, geschreven onder het pseudoniem Kate McCord, is een autobiografische beschrijving van een vrouw die ervoor koos om vrouwen in Afghanistan te dienen en te vertellen over de liefde van Jezus. Zij weet in een ogenschijnlijk onmogelijke context, waarin ze regelmatig moest vluchten voor haar leven, ingangen te vinden bij vrouwen die zijn gebonden door regels, onderdrukking, trauma en cultuur. Door met deze vrouwen thee te drinken en te praten wint ze hun vertrouwen en past op heel natuurlijke wijze het onderwijs van de achtenswaardige profeet Jezus toe op de worstelingen en vragen van de vrouwen die haar bij hun moeilijkheden betrekken. Het is ontroerend, en wanneer ze door een voorbeeld aan de vrouwen uitlegt wat vergeving is gaan ze het toepassen met hun trauma's van moord, onderdrukking en verwondingen, de vrouwen uiten zich na afloop vol verbazing "dit voelt zo goed! dit is zo mooi! dit heeft nog nooit iemand ons verteld! dit is zo mooi!". Dit raakte me diep. Deze vrouwen waren moslim en werden geen Christen, Kate vroeg hen ook niet om eerst Christen te worden voor ze het onderwijs van Jezus toe konden passen. Nee, ze pasten het toe en konden ervaren dat die achtenswaardige profeet Jezus de waarheid spreekt en vertelt over dingen die vrijheid en vrede geven te midden van de chaos van het bestaan. Vergeven, zo tegennatuurlijk, zoiets om tegenaan te hikken, maar als je het doet... zo mooi en zo bevrijdend! 

Ik leef niet in Afghanistan, maar ik ontmoet in mijn werk dagelijks mensen die gebukt gaan onder trauma, regels en cultuur. En wanneer mijn cliënten het onderwijs wat ik ze geef toe gaan passen sta ik er soms vol verwondering en met tranen in mijn ogen bij als ze me vertellen over de resultaten. Een jonge vrouw bij wie de EMDR niet wilde aanslaan is in gesprek gegaan met de neef die haar misbruikt had, en in dit geval leidde dit tot een gesprek waarbij beiden konden huilen en vergeven. Het loste niet alles op, maar de onrust, schuldgevoelens en flashbacks waren weg en ze ervoer rust en vrijheid, de hulpvraag voor therapie was opgelost. Deze vrouw ontving het onderwijs over de weg van pijn doen versus de weg van genezing, en ze koos voor genezing, ze koos ervoor om in gesprek te gaan met de mensen die haar tot slachtoffer hadden gemaakt en ook die zij op haar beurt pijn had gedaan, en ze vergaf hen en vroeg hen haar te vergeven. Zo zijn er meer verhalen, en ze raken me diep. Ze maken me dankbaar voor het werk wat ik mag doen. Licht brengen in de duisternis. Troosten en verbinden. Vrijheid verkondigen aan mensen die gevangen zitten in hun trauma's. Dank U Jezus, dat U ons bent voorgegaan op het pad van verzoening.